C'est la vie - hij had vertrouwen in de overgang

Is het een terugblik of toegift? Ik denk beiden. Als de uitvaart achter de rug is dan is het afscheid voor mij nog niet voorbij. Het suddert nog wat door. Dan schrijf ik weleens wat. Dat is mijn manier om het af te sluiten.

Als ik binnenkom ga ik de verbinding aan. Ik moet invoelen, om in korte tijd de familie en de overledene te leren kennen, zodat ik hun gedachten en herinneringen in woorden en zinnen kan gieten. Dat vraagt om een openstaan en afstemmen.

Gevoel is echter geen knop dat je met een klik aan of uit kan zetten. Het is een proces. Na de uitvaart ben ik niet ineens uit verbinding, zo werkt dat niet. Ik moet het bewust los gaan laten. Schrijven is daar onderdeel van.

Hierbij mijn terugblik/toegift. Een gedicht over een bijzondere man die niet dood wilde, maar wel vertrouwen in zijn overgang had.

‘Vertrouwen’

Hij deed niet stoer
Hield zich niet groot
Hij was simpelweg gewoon
Niet bang voor de dood

Natuurlijk was het wrang
Maar hij was niet woest
Dat hij zo vroeg afscheid nemen moest

Geen enkel moment was hij in mineur
Hij hield niet van gedoe of gezeur
Hij was niet van het klagen
Meer van het dragen

C’est la vie
‘T is wat het is
Had hij gezegd
Hij ging niet in gevecht
Hij accepteerde zijn lot
Droeg het waardig
Hij oordeelde niet
Bleef altijd positief en aardig

In gedachten hoor ik zijn stem
Ik maak een diepe buiging voor hem
Ik hoor hem vertellen hoe hij dit droeg
Maar wat hij ook zegt
Zijn heengaan blijft gevoelsmatig te vroeg

Het boek van zijn leven is nu dicht
Hij is vertrokken
Gegaan naar het licht

Verder op reis
Zo noemde hij het
Hij dacht groots
En klein tegelijkertijd
Wat een wijsheid had die man
Hij gaf zich over aan het grotere plan

Hij had er zoveel vertrouwen in
Was niet boos, verbitterd of bang
Voor hem was doodgaan een overgang
Een nieuw begin

Al wist hij niet wat er komen zou
Hij vertrouwde erop
Dat het goed zou komen
Goed zou zijn

Vanuit deze gedachte blies hij
Zijn laatste adem uit
Hij was in zijn denken
Onze tijd ver vooruit

Hem vergeten doen we niet
Zijn optimisme klinkt door in menig levenslied
Daarmee geven we gehoor
Aan zijn laatste wens:

Omarm het leven
En maak er ‘t beste van.

#uitvaart #gedicht #afscheid