Rouwbegeleiding: toost op een klein meisje

Na de uitvaart scheiden de wegen weer, maar vergeten doe ik de families die ik heb mogen begeleiden niet. Vaak denk ik nog eens aan ze, soms stuur ik ze een berichtje of ik ga nog een keer langs. Net wat ze willen. Daarom had ik vandaag weer zelfs contact opgenomen met lieve jonge ouders, die helaas al meteen bij de geboorte afscheid van hun dochter moeten nemen.

Mijn gedachten gaan weer terug naar de uitvaart. Ik zie ze nog zo zitten, met de kleine meid op hun arm. Niet alleen het verdriet was voelbaar, maar ook de liefde. Vooral de liefde. Hoe fijn het voor ze was met hun dochter op schoot, luisterend naar de verhalen en muziek. Alles werd met zorg uitgezocht. Na het afscheid wilden de ouders graag een toost op hun dochter uitbrengen, op de geboorte van hun ouderschap. De uitvaartbegeleider kwam tijdens de voorbesprekingen met het idee van roze prosecco in kleine champagneglaasjes, een variant op de beschuit met roze muisjes. Of dat passend was. Ja, dat voelde goed voor de ouders. Dat is dan toch net niet anders dan proosten met een glas cola, kop thee of met een biertje. 

Zo gebeurd. 

Na het einde van een hele droevige, maar ook de hele dienst werden de mensen in de koffiekamer ontvangen met roze prosecco in kleine glaasjes. Nadat de ouders hun dochter naar de crematieruimte hadden gebracht, werden ze opgewacht door familie en vrienden, die klaarstonden met de glaasjes roze prosecco in hun hand. 

Voor dat moment had ik een gedicht gemaakt, om met enkele woorden de toost op hun dochter en op hun ouderschap uit te brengen. Woorden in gewone taal. Die je begrijpt zonder na te moeten denken. Dat is dit gedicht op de afbeelding onder dit bericht. De persoonlijke details heb ik er uitgehaald. 

Al is de kleine meid niet meer hier. Ze leeft wel door, in het hart van iedereen om hen heen. 

Er zijn twee krachtige ouders geboren. In hen is met haar komst een nieuwe vorm van liefde geboren. Dat verdient een toost. Hun ouderschap mag daarom in het licht gezet worden, want hoe groot hun verdriet ook is, ze zijn vooral trots. Op dat hele mooie kleine meisje dat uit hun liefde geboren is. Haar bestaan doet ertoe en blijft ertoe doen. En voor iedereen die er was zal het drinken van een glaasje roze prosecco nooit meer hetzelfde zijn. Voor mij ook niet. 

Toevallig schenk ik nu een glaasje in en ik denk weer zelfs terug aan toen, aan dat mooie lieve babymeisje, dat zo enorm gewenst was, maar hier niet kon blijven.

Gedicht 'Toost op jullie gezin'

We zijn hier vandaag bijeen 

Vanuit liefde en verdriet 

Maar dat is niet alles 

Er is meer wat je niet ziet

Jullie mooie dochter heeft bij ons allen iets aangeraakt 

Dat maakt dat ons leven anders is 

Sinds haar komst

Ja, er is gemis 

Maar er is meer 

Keer op keer 

Zullen we hieraan herinnerd worden 

Aan de kracht die zij ons heeft gegeven 

Bij alles wat we in dit leven nog mogen beleven 

Een toost op haar uitbrengen 

Is daarom een goede start 

Van het leven met jullie dochter in ons hart 

We toosten op dit prachtige meisje … 

En op haar trotse ouders 

Papa en mama … 

Op jullie mooie gezin!